i
Amiodaron:
- jest jodowaną pochodną benzofuranu.

Amiodaron:
- wchłaniania z przewodu pokarmowego w 30-50%,
- wiąże się z białkami osocza krwi w 95-96%,
- jest metabolizowany w wątrobie,
- jest wydalany przez wątrobę, skórę i gruczoły łzowe.

Czas półtrwania amiodaronu:
- po jego dożylnym podaniu wynosi 3-21 godzin,
- po jego doustnym podaniu wynosi 25-110 dni.

Biodostępność amiodaronu:
- wynosi 22-86%.

Amiodaron:
- słabo blokuje szybkie kanały sodowe,
- silnie blokuje kanały potasowe,
- słabo blokuje kanały wapniowe,
- średnio blokuje receptory alfa-adrenergiczne,
- średnio blokuje receptory beta-adrenergiczne.

Amiodaron:
- działa chronotropowo ujemnie,
- działa dromotropowo ujemnie,
- nieznacznie działa inotropowo ujemnie,
- silnie działa batmotropowo ujemnie,
- rozszerza tętnice wieńcowe,
- rozszerza tętnice obwodowe,
- zmniejsza naczyniowy opór obwodowy,
- zwiększa przepływ wieńcowy,
- hamuje obwodową konwersję T4 do T3.

Amiodaron jest stosowany w leczeniu:
- tachyarytmii nadkomorowej,
- tachyarytmii komorowej,
- częstoskurczu przedsionkowo-komorowego,
- kardiomiopatii przerostowej.

P/wskazaniami do podawania amiodaronu są:
- zaawansowana niewydolność oddechowa,
- choroba węzła zatokowo-przedsionkowego,
- blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia,
- hipotonia,
- zaburzenia czynności tarczycy,
- porfiria,
- nadwrażliwość na lek,
- ciąża,
- laktacja.

U chorych przyjmujących przewlekle amiodaron:
- częstość poważnych objawów ubocznych amiodaronu wynosi 16,4%.

W zależności od pochodzenia, objawy uboczne amiodaronu dzieli się na:
- objawy uboczne amiodaronu ze strony układu oddechowego,
- objawy uboczne amiodaronu ze strony układu krążenia,
- objawy uboczne amiodaronu ze strony tarczycy,
- objawy uboczne amiodaronu ze strony narządu wzroku,
- objawy uboczne amiodaronu ze strony skóry,
- inne objawy uboczne amiodaronu.

Objawami ubocznymi amiodaronu ze strony układu oddechowego są:
- rozlane zapalenie pęcherzyków płucnych,
- zwłóknienie płuc,
- skurcz oskrzeli.

Objawami ubocznymi amiodaronu ze strony układu krążenia są:
- proarytmia,
- zapalenie żył powierzchownych,
- hipotonia.

Objawami ubocznymi amiodaronu ze strony tarczycy są:
- nadczynność tarczycy,
- niedoczynność tarczycy.

Objawami ubocznymi amiodaronu ze strony narządu wzroku są:
- obniżenie ostrości wzroku,
- gromadzenie się mikrozłogów lipofuscyny w rogówce,
- zaćma,
- degenerację plamki żółtej.

Objawami ubocznym amiodaronu ze strony skóry są:
- fotodermatoza,
- przebarwienia skóry.

Z innych objawów ubocznych amiodaronu należy wymienić:
- nudności,
- wymioty,
- zapalenie najądrzy,
- bóle i zawroty głowy,
- drżenie.

Równoczesne podawanie amiodaronu:
- z chinidyną zwiększa stężenie chinidyny w surowicy krwi,
- z prokainamidem zwiększa stężenie prokainamidu w surowicy krwi,
- z disopiramidem może wywołać hipotonię,
- z lidokainą zwiększa stężenie lidokainy w surowicy krwi,
- z fenytoiną zwiększa stężenie fenytoiny w surowicy krwi i nasila konwersję amiodaronu do dezetyloamiodaronu,
- z flekainidem zwiększa stężenie flekainidu w surowicy krwi,
- z B-blokerem nasila działanie kardiodepresyjne B-blokera,
- z sotalolem może wywołać wielokształtny częstoskurcz komorowy,
- z werapamilem nasila działanie kardiodepresyjne werapamilu,
- z diltiazemem nasila działanie kardiodepresyjne diltiazemu,
- z digoksyną zwiększa stężenie digoksyny w surowicy krwi o 70%,
- z diuretykiem może wywołać wielokształtny częstoskurcz komorowy,
- z warfaryną nasila działanie p/zakrzepowe warfaryny,
- z klonazepamem nasila działanie klonazepamu,
- z trójcyklicznymi lekami antydepresyjnymi może wywołać wielokształtny częstoskurcz komorowy,
- z pochodnymi fenotiazyny może wywołać wielokształtny częstoskurcz komorowy,
- z cyklosporyną zwiększa stężenie cyklosporyny w surowicy krwi,
- z lekami anestetycznymi może wywołać bradykardię i hipotonę.

Amiodaron:
- podwyższa próg skutecznej defibrylacji serca,
- podwyższa próg skutecznej elektrostymulacji serca.

W przerywaniu napadów tachyarytmii:
- amiodaron podaje się w 5-minutowym dożylnym wstrzyknięciu w dawce 75-150 mg,
następnie w 6-godzinnym dożylnym wlewie z szybkością 0,5-1,0 mg/min i następnie w dożylnym wlewie z szybkością 0,25-0,5 mg/min,
- maksymalna dożylna dawka dobowa amiodaronu = 1000 mg.

W zapobieganiu napadom tachyarytmii:
- amiodaron podaje się per os w dawce 800-1600 mg/dobę, w 2-4 dawkach/dobę przez 1-2 tygodnie, następnie w dawce 400-800 mg/dobę, w 2-4 dawkach/dobę przez kolejne 1-3 tygodnie i następnie w dawce 100-400 mg/dobę, w 1-2 dawkach/dobę.

W przebytym zawale serca:
- amiodaron podaje się per os na początku w dawce 600-1200 mg/dobę, a następnie w dawce 100-400 mg/dobę.

W kardiomiopatii przerostowej:
- amiodaron podaje się per os w dawce 200- 400 mg /d.